ایسنا/اصفهان قتل بابک خرمدین، مردی در آستانه میانسالی به دست پدر و مادر سالخورده‌اش نشان داد پرونده‌های فرزندکشی تنها محدود به دختران نوجوان و کودکان نمی‌شود؛ فرزندکشی حالا به پدیده شومی تبدیل شده که رسانه‌ای‌شدن همین چند پرونده اخیر، عمق فاجعه و ضعف‌ها و خلأهای قانونی آن را نمایان می‌کند.
یک پژوهشگر حوزه جامعه شناسی و رسانه در خصوص پدیده “فرزندکشی” گفت: این بحث به سمت ساختن طنز و بی‌تفاوتی کشیده شده و در نهایت به فراموشی سپرده می‌شود چراکه بسیاری از آسیب‌های اجتماعی در چنین مواقعی با این فرآیند مواجه می‌شوند.
مشاور حقوقی و پارلمانی معاونت امور زنان و خانواده رئیس جمهوری با بیان اینکه معاونت امور زنان و خانواده در تدوین لایحه تشدید مجازات پدر مرتکب قتل فرزند به دنبال محکومیت پدر و قیم به حبس تعزیری درجه سه یعنی بیش از پنج تا ۱۰ سال حبس بود، گفت: قصاص پدر مرتکب قتل فرزند مطلقا امکان پذیر نبود و با زندانی طولانی مدت پدر مخالفت شد و در نهایت این مجازات به درجه چهار تقلیل پیدا کرد.
«همه چیز گفته شده، اما هیچ چیز درک نشده است»؛ این گفته مشهوری است که تقریبا هر روز از نو به جامعه انسانی ثابت می‌شود؛ نمونه‌اش در همین بحث‌های تازه «فرزندکشی» که عده زیادی تلاش می‌کنند آن را استثنایی و ویژه جلوه دهند؛ در صورتی که با نگاهی به تجربه بشری، روشن است که اتفاق تازه‌ای رخ نداده است.
اعتقاد ندارم این موضوع در جامعه ایرانی فراگیر شده است، بلکه بر این باورم که حساسیت جامعه ایرانی نسبت به حرمت حق حیات جنین بتدریج در حال فروکاست است، در بین بیمارانم به کرات این تعجب و حیرت را می بینم که وقتی به آنها می گویم چرا فرزند خود را کشتی؟ با نگرانی می گویند خانم دکتر مگر جنین ۹ هفته انسان محسوب می شود، یا مگر سقط قبل از رویت قلب جنین، گناه دارد؟
پژوهشگر حقوق جزا گفت: قتل فرزند بدون مجازات نیست و مطابق ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی هر کس مرتکب قتل عمد شود و به هر علت قصاص نشود، مانند همین مورد فرزندکشی؛ دادگاه مرتکب را به حبس از سه تا ده سال محکوم می‌کند.
جدول لیگ برتر ایرانتبلیغات متنی